Op werkbezoek naar Lampedusa en Catania
Omdat ik met eigen ogen wil zien hoe de huidige Europese aanpak aan de buitengrens werkt, breng ik een driedaags bezoek aan Lampedusa en Catania in het kader van de Europese migratieproblematiek.
De enorme instroom van asielzoekers naar Europa is de kern van het migratieprobleem. Zo kwamen er in Italië de eerste drie maanden van 2023 27.690 migranten over zee aan, vergeleken met 6832 in dezelfde periode vorig jaar.
Ik spreek onder meer met het EU-agentschap Frontex en de lokale autoriteiten. De recente onderlinge afspraken tussen de lidstaten zijn een goede eerste stap, maar dat zit vooral op de interne huishouding van de EU. Daarmee los je het structurele probleem niet op. Rond 2017 lag het gemiddelde aantal asielaanvragen in de EU rond de 500.000; dit zakte door corona in, maar vorig jaar liep dit weer hard op tot meer dan 960.000. Daarnaast vallen er helaas veel te veel slachtoffers door de praktijken van nietsontziende mensensmokkelaars.
Ik probeer met enige regelmaat migratie-gerelateerde bezoeken te doen. Zo heb ik eerder bezoeken bracht aan Marokko, Turkije, Tunesië en Libië en wil ik dat Europa structurele afspraken maakt met landen van herkomst én met landen in de regio, zoals zes jaar geleden met Turkije. Dat er nu gesprekken met Tunesië zijn geopend vind ik een hoopvol signaal.
Maar we zullen ons op alle fronten in moeten blijven zetten, en dus vooral op migratiesamenwerking met derde landen. Dat is de enige manier om de druk op de Europese buitengrenzen te verlichten en de instroom terug te brengen.
